Verloop van het grote avontuur

Wel, ik heb nog steeds werk hier. Ik geef vooralsnog alleen Engelse les aan andere leerkrachten (in het kader van een ambitieus project van de Spaanse overheid dat tweetalige scholen wil creëren). In de komende dagen zal ik al mijn onderhandelingscapaciteiten uit de bus halen om de leerkrachten Engels duidelijk te maken dat ik hen niet wilde aanvallen en hen van niets beschuldig (hoewel ik hen nu wel zou kunnen beschuldigen van een onconstructieve boze houding, maar dat zullen we voorlopig maar niet doen).

Een andere leerkracht heeft Julien en mij vanmiddag uitgenodigd in haar ruime, ouderwets ingerichte luxe-flat. Het was de eerste keer dat iemand van school een poging deed om ons na school te leren kennen. Het is gek, op het eerste zicht denk je dat de mensen hier heel sociaal zijn en open naar anderen, en later merk je dat dat eigenlijk niet zo is. De manier van omgaan met elkaar op straat, op het werk, zelfs al ken je elkaar niet, is heel genereus. Vervolgens een stapje dichter komen, dat gebeurt echter niet zo gauw. Ik was dus erg blij met het etentje vanmiddag.