Ik denk eraan deze blog te verwijderen, omdat ik meer tijd wil steken in andere schrijfprojecten. Ik heb een beetje kunnen proeven van dit medium en het heeft wel iets, ik heb ook fijne reacties gehad.
Een eventuele volgende blog zal misschien in het Engels zijn, omdat ik mezelf wil leren schrijven in een andere taal.
Reacties welkom hieronder of via e-mail.
Groeten vanuit een plek die meer dan twintig graden warmer is dan bij jullie...
Elke x
In september 2007 vertrek ik naar Spanjes zuidelijkste regio. Tot 31 mei kan ik in Huelva halftijds aan het werk als lerares Engels. Op deze blog wil ik vrienden en familie een beetje laten meeproeven van mijn verblijf. Of van wat anders.
Wish I was a native speaker... like GW Bush...
"It would be a mistake for the United States Senate to allow any kind of human cloning to come out of that chamber."—Washington, D.C., April 10, 2002
Iets over geliefd en godvergeten Huelva
Huelva is een stadje van een goede 150.000 inwoners in een gelijknamige provincie tegen de Portugese grens. De stad ligt op 90 kilometer van Sevilla, en de zee is een kleine 10 kilometer ver weg. Twee rivieren, de Tinto en de Odiel, komen hier samen.
Volgens historici werd de stad ongeveer duizend jaar voor Christus gesticht door de Feniciërs. Door hen, en door de Grieken en de Romeinen, werd de stad Onoba genoemd. De Arabieren noemden de stad Walbah, en uiteindelijk werd het dus Huelva op z'n Spaans. De sporen van die lange geschiedenis zijn helaas grotendeels verdwenen bij een zware aardbeving in de 18de eeuw, waarna Huelva haast volledig moest heropgebouwd worden.
Tegenover de toeristen speelt Huelva vooral het feit uit dat Christoffel Columbus hier contacten legde die hem geld en toestemming opleverden om Amerika te gaan 'ontdekken' (lees vernietigen).
Veel later, op het einde van de 19de eeuw, kwamen er Britten naar de stad en de provincie, hongerig naar de mineralen uit de mijnen in het noorden van de provincie. Bloed, zweet en tranen vloeiden nu rijkelijk uit autochtone porieën.
In 1964 gaf Franco zijn goedkeuring voor de uitbouw van een chemisch industriecomplex dat nu meer dan 1500 hectaren groot is. Enerzijds zorgde dat voor economische ontwikkeling van de regio, anderzijds kwam er ook een enorme milieubelasting van.
Behalve stank, meer kankers en een behoorlijke hoeveelheid uitwerpselen van het lievelingsdier van de Onubenser (de hond), vind je hier ook trotse & warme mensen, hypnotiserende flamencomuziek, veel bars met terrassen en de schoonheid van imperfectie terug.
Blogarchief
Over mij
- Elke
- verdrietig vechters - baasje (sic 'n vriendin) en regelmatig rollend over de vloer wegens overal grappige toestanden.
5 opmerkingen:
Hoi zus,
Als ik het goed heb is dit de eerste keer dat je je naam onder een tekstje zet. Stijlbreuk :-). Van mij mag je gewoon verder bloggen, maar ik vermoed dat er inderdaad tonnen tijd in kruipen. Als je maar blijft schrijven, voor publiek of enkel voor jezelf. Groetjes,
Marijke x
Nee nee, niet de eerste keer. En er mag hier gebroken worden. Daarom is bloggen zo leuk. Tonnen tijd is er gelukkig niet in gekropen! In de roman wel.
Hola Robin!
Jammer dat je met deze blog gaat stoppen. Ik schrijfde bijna nooit reacties maar het was leuk om te lezen... (moeilijk maar leuk ;-)
Grtz
Tchorix
aka Boriss
Querido Boriss!
Estoy muy contenta que todavía me escribes. Qué bien que has leído el blog. Todavía escribo otras cosas. Acabo de escribir un artículo con una comparación entre Huelva / Andalucía y Gante / Flandres. Si no puedo publicarlo en una revista lo pongo aquí. Y a lo mejor publicaré mi libro un día... y podrás leerlo también...
Qué tal en Gingelom?? Nos vemos pronto. Ahora podré entenderte y hablar contigo en español, tu lengua que me gusta mucho!!
Besitos,
Robin Elke
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Celular, I hope you enjoy. The address is http://telefone-celular-brasil.blogspot.com. A hug.
Een reactie posten